W epoce nowożytnej podróżowanie było zjawiskiem tyleż częstym, co złożonym i różnorodnym w swej specyfice. Podróż określano wówczas nierzadko terminem „peregrynacja”, pochodzącym od łacińskiego słowa peregrinatio, oznaczającego podróżowanie po obcych krajach (w języku staropolskim używano określenia „cudze kraje”), przebywanie poza krajem oraz w sensie religijnym pielgrzymkę. Od XVI wieku podróżowanie stało się też zjawiskiem stricte historycznym, zmiennym w czasie i… Kontynuuj czytanie Staropolscy podróżnicy na europejskich szlakach w XVIII wieku. Główne kierunki wojaży – typologia, organizacja i cele podróży

Unia personalna polsko-saska, rozpoczęta elekcją, a następnie koronacją Augusta II Mocnego w 1697 roku, wprowadzała dużą zmianę w dotychczasowych relacjach między królem a narodem politycznym, czyli szlachtą Rzeczypospolitej. Oznaczała nie tylko nowy etap w systemie sprawowania władzy, lecz także stała się dla Polaków i Saksończyków szansą na zetknięcie się z inną kulturą, życiem artystycznym i literackim także. Z tej możliwości… Kontynuuj czytanie Między Dreznem a Warszawą. Polacy na królewskim dworze Augusta II i Augusta III Wettynów