W październiku 1806 roku Napoleon Bonaparte, po pokonaniu armii pruskiej pod Jeną i Auerstedt, wkroczył do Berlina, a wojska francuskie pod dowództwem marszałka J. Murata zaczęły dalszy marsz na Wschód. Już 16 listopada kawaleria francuska dotarła do Kutna, gdzie ujęła podjazd pruski składający się z 20 jeźdźców. Ostatecznie korpus francuski marszałka Davout zajął Kutno 18 listopada, zaś 27 listopada J. Murat wkroczył do Warszawy.
W Kutnie marszałek Davoust pozostał prawdopodobnie kilka dni i stacjonował w Pałacu Saskim w Kutnie (siedzibie późniejszej podprefektury). W dniu 25 listopada w Kutnie Davoust wydał rozkaz dotyczący „urządzenia Kuryerskich Koni na Pocztach” (podpisany również przez P. Anselme Garrau, wówczas intendenta wojsk francuskich). Kutnowski rozkaz marszałka Francji miał zabezpieczyć sprawne funkcjonowanie poczty kurierskiej, od Międzyrzecza do Warszawy. Na każdej poczcie stacjonować miała francuska załoga wojskowa. Nad porządkiem i bezpieczeństwem czuwał polski komisarz. Obsługę połączeń pomiędzy stacjami zapewniało 10 umundurowanych postyllionów, a każda stacja miała mieć do dyspozycji 40 koni, oznaczonych literą P na lewej łopatce. Ustalono również cennik opłat. Kutno, leżące na głównym trakcie komunikacyjnym z Paryża do Warszawy, nabrało ponownie znaczenia. 17 grudnia przejeżdżał tędy również sam Cesarz Francuzów, który zatrzymał w pałacu kutnowskim się na nocleg. W 1807 roku Kutno stało się siedzibą podprefekta, Rady Powiatowej i Sądu Pokoju i miejscem obrad sejmiku powiatowego.
dr Jacek Saramonowicz
