ZAMOYSKI Andrzej Hieronim Franciszek herbu Jelita (1717-1792), wojewoda inowrocławski, kanclerz wielki koronny, polityk, reformator, X ordynat.

Urodził się 12 września 1717 r. w Bieżuniu na Mazowszu (inna data 30 września 1717 r. w Gniewie) jako najmłodszy syn VI ordynata Michała Zdzisława, późniejszego wojewody smoleńskiego i Anny z Działyńskich, wojewodzianki chełmińskiej. Uczęszczał do szkół jezuickich w Toruniu i we Lwowie, następnie w latach 1738 – 1739 kształcił się w Akademii Rycerskiej w Legnicy. Po zakończeniu szkolnej edukacji dzięki wsparciu bezdzietnej ciotki Marianny Dzieduszyckiej odbył zwyczajowe w rodzinach magnackich zagraniczne Grand Tour, studiując w Getyndze i Paryżu. W latach ok. 1741 – 1754 służył w randze podpułkownika, a następnie pułkownika w lekkokonnym pułku księcia Albrechta (Sasko – Cieszyńskiego). Nie można jednak wykluczyć, (jak uważa Z. Zielińska), że to była godność jedynie tytularna. Podczas ponad dziesięcioletniej służby brał udział w przegrupowaniach wojsk saskich w wojnach śląskich i na pewno zbliżył się do dworu oraz samego króla Augusta III, z którym miał współzawodniczyć w strzelaniu do tarczy.

dr Monika Wyszomirska

 

Cały biogram do pobrania w pdf
Zamoyski A. biogram