FIJAŁKOWSKI Mieczysław, pisarz, działacz polityczny, poseł na Sejm RP

Z powiatem kutnowskim związany był od 1921 r., kiedy to został zarządcą w Skłótach należącym do jego żony Celiny Dangel. M. Fijałkowski urodził się 11 kwietnia 1888 r. w Kosowi­cach woj. świętokrzyskie. W 1905 r. wziął udział w „strajku szkolnym”. Ukończył Studium Rolnicze w Krakowie. Jako student należał do „Bratniej Pomocy”. Po ukończeniu studiów odbywał praktykę jako administrator w majątku ziemskim Za namową Józefa Kotarbiń­skiego – ówczesnego dyrektora Teatru Narodowego w Warszawie M. Fijałkowski zaczął pisać utwory komediowe na scenę: „Gorąca krew”, „Pan Poseł”. Kariera komediopisarza przerwana została przez powrót do pracy na roli. Stosunki rodzinne tak się ułożyły, że M. Fi­jałkowski zmuszony był objął zarząd rodzinnego majątku żony Celiny z Danglów – właścicielki Skłót koło Kutna. Po przybyciu na teren powiatu kutnowskiego aktywnie włączył się w życie społeczno – polityczne. Był współorganizatorem Spółdzielni Rolniczej „Wspólna Pra­ca”. Działał również w Towarzystwie Rolniczym i Związku Plantatorów Buraka Cu­krowego. Wstąpił w szeregi Związku Ludowo – Narodowego. W 1923 r. został członkiem zarządu powiatowego ZLN i członkiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. W 1927 r. M. Fiałkowski został powiatowym przywódcą Obozu Wielkiej Polski. Jesienią 1927 r. objął również funkcję prezesa ZLN w Kutnie. Zastąpił na tym stanowisku doktora Antoniego Toczewskiego, któremu pogarszający się stan zdrowia uniemożliwiał dalsze pełnienie funkcji prezesa ZLN. W tym czasie w obozie narodowym, doszło do dość istotnych zmian strukturalnych. W miejsce ZLN powstało Stronnictwo Narodowe. M. Fijałkowski został jego prezesem na terenie powiatu kutnowskiego. Pełnił również dość istotne funkcje we władzach wojewódzkich, będąc członkiem Rady Okręgowej SN. W 1928 r. po raz pierwszy został posłem. Mimo utrudnień czynionych opozycji przez sanację w 1930 r. M. Fijałkowski po raz drugi został posłem na sejm. Lista SN otrzymała 13 procent głosów (drugie miejsce po BBWR). W połowie lat trzydziestych M. Fijałkowski rozpoczął działania mające na celu zmienić charakter SN. Proponował powołanie sztabu kierowników – najbardziej wpływowych i energicznych działaczy, którzy mieli organizować 100 – osobowe oddziały poddane surowej dyscyplinie. W listopadzie 1937 r. M. Fijałkowski zrezygnował działalności politycznej i posiadanych funkcji partyjnych . W majątku w Skrótach przebywał do momentu wysiedlenia go przez Niemców w 1940 r. Następnie mieszkał w Warszawie, gdzie w listopadzie 1941 r. został uwięzio­ny na Pawiaku. Podczas okupacji administrował majątkami w rodzinnych stronach w Świętokrzyskim, później w lubelskim, gdzie doczekał się wkroczenia Armii Czerwonej. Po wojnie nie wrócił już na teren powiatu kutnowskiego. Powrócił do swojego wyuczonego zajęcia. Tym razem jednak jako administrator państwowych gospodarstw w Siedlcach, następnie na Śląsku objął w zarząd kompleks gospodarstw Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. Zmarł 12 sierpnia 1972 roku w Gliwicach.

dr Jacek Saramonowicz