Staropolscy podróżnicy na europejskich szlakach w XVIII wieku. Główne kierunki wojaży – typologia, organizacja i cele podróży

W epoce nowożytnej podróżowanie było zjawiskiem tyleż częstym, co złożonym i różnorodnym w swej specyfice. Podróż określano wówczas nierzadko terminem „peregrynacja”, pochodzącym od łacińskiego słowa peregrinatio, oznaczającego podróżowanie po obcych krajach (w języku staropolskim używano określenia „cudze kraje”), przebywanie poza krajem oraz w sensie religijnym pielgrzymkę. Od XVI wieku podróżowanie stało się też zjawiskiem stricte historycznym, zmiennym w czasie i przestrzeni oraz opisywanym w źródłach, dzięki czemu dzisiaj można dokonywać jego szczegółowej analizy.

Adam Kucharski

Cały artykuł do pobrania w pliku pdf
eseje_2_Kucharski_goto_03_27

Oceń artykuł

Kliknij odpowiednie serduszko, aby ocenić (od najniższej oceny po lewej, do najwyższej - po prawej)!

Średnia ocena 0 / 5. Ilość głosów: 0

Bądź pierwszą osobą, która oceni